4.1 Wapengeweld wereldwijd Regeringen hebben er veel voor over om hun macht te behouden. Ze vallen andere landen binnen, bombarderen ze, werpen andere regeringen over, beinvloeden verkiezingen, schenden de rechten van inheemse volkeren en moorden in koelen bloede. In deze para-graaf leer je hier meer over. Strijdtoneel: waar, waarom en hoe? Op de kaart van bron 5 staan de landen waar conflicten gaande zijn. Als er in een jaar bij een conflict ten minste 25 doden vallen, spreken we van een gewapend conflict. Dit komt vooral veel voor in de sub-Sahara in Afrika, in Zuidoost-Azië en in de islamitische wereld. Waarom is dat zo? Conflicten ontstaan waar een groep mensen macht uitoe-fent op een andere groep, terwijl die daar niet van gediend is. Meestal worden conflicten als volgt ingedeeld. • Internationale conflicten spelen zich tussen landen af, zoals de Tweede Wereldoorlog. • Binnentandse conflicten of burgeroorlogen blijven bin-nen de grenzen van een land. Hierbij gaat het vaak om opstandelingen die vechten tegen de regering of tegen elkaar. Wanneer het buitenland zich ermee bemoeit, kan zo-iets snel een geinternationaliseerd conflict worden. Het conflict in Syrië is daarvan een voorbeeld. In 2011 werden daar vreedzame protesten tegen het bewind van president Assad keihard neergeslagen door zijn leger. Er ontstond een opstand tegen zijn bewind. Verschillende landen steunden de strijdende partijen. Door de militaire betrokkenheid van de VS, Rusland, EU-landen, buurlanden van Syrië en landen in de regio is dit conflict geinternati-onaliseerd. Hoe trek je een grens? Om conflicten te begrijpen moet je iets weten van staatkunde. Een staat is een gebied met een grens eromheen. Binnen een staat gelden wetten en regels waaraan de mensen zich moeten houden. Andere landen mogen zich niet met binnenlandse aangelegenheden bemoeien. Wanneer de mensen in een staat voelen dat ze bij elkaar horen - door hun taal, geloof, of doordat ze een gemeenschappelike geschiedenis hebben - vor- men ze één volk. Het woongebied van een volk noem je territorium. Als een volk een eigen staat met een eigen territorium heeft, is er weinig reden voor een conflict. Helaas is dat niet vaak het geval. Er zijn op aarde wel vijfduizend volken, maar er zijn slechts tweehonderd staten (bron 6). Grenzen ter discussie Grenzen zin bedacht door machthebbers. Soms lopen ze dwars door het woongebied van volkeren, soms voegen ze vijandige volkeren zelfs samen. Vanwege achterstelling of onderdrukking door het centrale gezag eist een volk soms onafhankelijkheid. Dit noem je separatisme. Daarbij spelen zowel de economie als cultuur een be-langrijke rol, zoals in de westelijke provincie Xinjiang in China. Daar wonen veel Oeigoeren, die een variant van het Turks spreken en islamitisch zijn. De afgelopen jaren legt dit volk meer nadruk op het geloof en hun eigen cultuur. China vindt hen daarom niet Chinees genoeg. Om dit te veranderen, worden de Oeigoeren onder dwang 'heropge-voed in kampen. Het protest als gevolg van deze her-opvoeding wordt steeds steviger onderdrukt. Bovendien zitten er in de bodem van Xinjiang veel grondstoffen en wil China het gebied verder ontwikkelen. De beste banen gaan er naar Han-Chinezen die erheen zijn gemigreerd. De Oeigoeren vinden dat een vorm van achterstelling. De felste bewoners willen zich van China afscheiden en hebben zelfs aanslagen gepleegd. Internationaal is er veel aandacht voor deze situatie (bron 7).